prolog

Czy kiedykolwiek czułeś ,że wiesz o kimś wszystko? Czy potrafiłeś przewidzieć jego reakcje? Czy kiedykolwiek przypuszczałeś ,że będziesz w stanie tak bardzo zranić osobę,która była przy Tobie od zawsze? Czy byłbyś w stanie tak nagle poradzić sobie bez niej? Czy zastanawiałeś się jak wygląda życie bez osoby,która nigdy nie pozwoliła Ci upaść? To wszystko brzmi przecież tak absurdalnie , bowiem kto zostawiłby osobę bez której nie potrafił funkcjonować? Istnieje wiele osób,które podejmują takie właśnie decyzje. Dlaczego ludzie dokonują takich właśnie wyborów? Nikt nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie właściwie. Być może ludzie chcą spróbować czegoś nowego. Być może po prostu chcą się usamodzielnić. Jakże ogromnie dziwią się, gdy okazuje się,że życie bez tej drugiej osoby jest puste ,pozbawione sensu. Po przekonaniu się o tym wielu chciałoby cofnąć czas,ale to przecież niemożliwe. Podejmują więc próbę ratowania więzi ,która kiedyś ich połączyła. Niektórym to się nawet udaje , ale niestety próby większości spełzają na niczym. Jak będzie tym razem? Czy ta szczególna więź zostanie naprawiona? Każde z nich ma na ten temat odmienne zdanie. Jedyną rzeczą ,która może zweryfikować ich plany jest tęsknota za obecnością tej drugiej osoby.Osoby, która przecież przez tak długi czas była najważniejsza.



Zostawiam Wam prolog i mam nadzieję,że wyrazicie swoją opinię na jego temat.
Chcę Was przywitać na mojej pierwszej siatkarskiej historii.
W kolejnym rozdziale narracja zostanie zmieniona.
Następny rozdział powinien pojawić się za tydzień.
Buziaki